Köpeklerde Diş Eti Hastalıkları

Köpeklerde diş eti hastalıkları, bir veya birkaç dişin destekleyici ve besleyici yapısında meydana gelen enfeksiyonlardan oluşur. Günümüzde köpeklerde en sık görülen hastalıklardan biridir.

Yemek parçacıkları ve bakterilerin diş eti çizgisine yerleşmesine izin verilirse, plak meydana gelir.

Bu da salya ve çeşitli minerallerle birleşince diş taşı oluşur. Bu oluşumun sonucunda diş etlerinde oluşan iritasyon da jinjivit adı verilen diş eti iltihabına yol açar.

Jinjivit, dişeti ile diş sınırındaki yoğun kızarıklıkla kendini gösterir ve periyodontal (diş etiyle ilgili) hastalıkların erken safhasıdır.

Bir süre sonra diş taşı, diş etinin altında kendine yer açarak, diş ve dişetinin birbirinden ayrılmasına sebep olur. Bu boşluklar dişlerin altında oluşan bakterilerin üremesine ev sahipliği yapar.

Bu sürecin sonunda, geriye döndürülemeyecek dişeti hastalıkları oluşmuş demektir ve sonucunda diş kaybı, kemik ve dokularda tahribat ve oluşan boşluklarda kanlı irin gözlenir.

• Dişeti hastalıkları her yaşta kedi ve köpekte görülebilir, ancak belli bir yaşın üzerindekilerde daha sık rastlanmaktadır.
• Bu tip hastalıklar genellikle dişlerden birinde başlar ve tedavi edilmezse yayılır. Yavaş yavaş diş ve dişetlerini sarar ver diş kayıplarına yol açan ciddi sonuçlar doğurur.
• Sık dişli küçük ırk köpeklerde görülme olasılığı daha yüksektir.
• Besin dengesizliği ve yetersizliği de bu hastalıklara yol açabilmektedir.

Teşhis ve tedavi

• Teşhis koymak için diş ve dişeti arasındaki boşlukların ve diş taşlarının incelenmesi gerekir. Ciddi durumlarda diş ve kemiklerin görüntülenmesi için röntgen çekilmesi ihtimali de vardır.
• Diş eti hastalıklarının ilk safhalarında plak oluşumunun engellenmesi ilk hedeftir.
• Köpekler için özel üretilen diş macunu ve diş fırçalarıyla düzenli olarak ağız içinin fırçalanması ve temizlenmesi önerilir. Durumun ciddiyetine göre veteriner hekimler tarafından uygulanan profesyonel temizlik de yapılabilir.
• Hastalığın daha ileri safhalarında tedavi, dişeti ve dişlerin arasında oluşan boşlukların uygun antibiyotiklerle temizlenmesini içerir.

Alınabilecek önlemler

• Düzenli diş ve ağız temizliği
• 6 ayda bir veteriner kontrolü
• Oral hijyenin sağlanması
• Sağlıklı ve dengeli beslenme