İnsana Karşı Şiddeti Durdurmak İçin, Hayvana Karşı Şiddet Önlenmelidir

Denise, yetkililere yeşil torbanın içine bakmak istediğini söyledi. Ona, bunu yapmak istemeyeceğini söylediler. Torbanın içinde, ailenin sevilen köpeği, 9 yaşındaki Pepper’ın parçaları vardı.

Pepper, siyah-beyaz bir Jack Russell meleziydi; dövülmüş, derisi yüzülmüş ve bıçaklanmıştı.

Kimliği, bedeninin yanında bulunan mavi tasması ve altın rengi kemik şeklindeki isimliği sayesinde belirlenebilmişti.

Bir Eylül sabahında, bahçıvan tarafından bu korkunç manzarayla, California – Foothill Parkı yakınında bulunmuştu. Olayı ve incelemeleri The Huffington Post’tan Lynne Peeples araştırdı.

“Yalnızca emin olmak istedim. Bacaklarını tuttum, artık o olduğunu biliyordum.” dedi Denise gözyaşları içinde.

“Pepper mükemmel bir köpekti ve bize hep sevgi verdi.”

Ailenin yaşadığı olay, onlara yastan daha fazlasını yaşattı. “Cinayetin gaddarlığı ve öğrendiğimiz detaylar karşısında korkuyoruz da. Taşınmayı düşünüyoruz. Bu kişinin bir sonraki hedefinin çocuklar olmasından endişeleniyoruz.” dedi Denise soyadının açıklanmamasını isteyerek.

Emniyet görevlilerinin bu konuda yapacağı bir şey yoktu. Fakat bazıları endişeliydi. Ventura County Animal Services süpervizörü Bryan Bray, “Bu caniliği bir hayvana yapabilecek bir kişinin, bir insana da yapabileceği açıktır.” diye konuştu.

Denise ve Bryan endişelenmekte haklıydı. Tüm dünyada yapılan araştırmalarda, çocuk istismarı, aile içi şiddet ve diğer kriminal suçlara karışan kişilerin hayvan istismarı ve canice suçlara yatkınlığı biliniyordu.

Kötülükleriyle ün salmadan önce…

Tarih, insanları hedef almadan önce hayvanlara zalimlikler yapan katillerle doludur.

Boston’da 2 yılda 11 kişiyi öldüren Albert DeSalvo’nun gençliğinde kedi ve köpekleri tahta kafeslere hapsedip onlara ok attığı bilinir.

Jeffrey Dahmer kedilerin, köpeklerin ve kurbağaların başlarını kesip sopalara takar, Charles Manson ise satanizm kurbanları olarak hayvanlara işkence eder ve öldürürdü.

Okullara saldırılarda bulunan katliamcıların, bu eylemleri yapana kadar hayvanlara acı çektirmekten ve onları kesmekten zevk duydukları biliniyor.

Elbette her hayvan istismarcısı ilerde bu hain davranışları insanlar üzerinde gerçekleştirir diye bir kaide yok. Ancak bu konunun toplum güvenliği açısından ciddiye alınmasını gerektirecek kadar kanıt var.

Araştırmalara göre, hayvan istismarcılarının insana karşı suç işleme oranı normal insanlara göre 5 kat daha fazladır.

“Bu tip bir vakayla karşılaşıldığında polis, savcı ve hakimler daima daha önemli işleri olduğunu söylerler. Ben de onlara ‘insanların başına bir şey gelmeden o caniyi durdurmak nasıl olur?’ diye sorarım” diyor Allie Phillips.

Dr. Marta Smith ise “İnsanlar şunu anlaması gerekiyor: Konu hiçbir zaman ‘sadece bir köpek’ değildir.”

Aile içi şiddeti algılamak

Hayvana işkence, sadece potansiyel kriminal suç değil, aile içi şiddet konusunda da kırmızı alarm verir.

1998 yılında New Jersey çocukları koruma ajansı tarafından yapılan bir araştırmada, fiziksel çocuk istismarı yaşanan evlerin %88’inde hayvan istismarı da yaşandığını ortaya koydu.

Yapılan diğer araştırmalarda da şiddet nedeniyle sığınma evlerine kaçan aile bireyleri, kaçtıkları kişinin daha önce ailenin hayvanlarını da yaraladığını ya da öldürdüğünü belirttiler.

Çocuk ya da eş istismarı nedeniyle yasal takibatta bulunmak, kurbanların kişisel travmalarını açıklamak konusunda zorluk yaşadıkları nedeniyle genellikle çok zordur.

Bu gibi senaryolarda kurbanlara hayvan istismarı konularını sorarak başlamak daha iyi sonuçlar vermektedir.

Smith-Blackmore, insanların sevdikleri hayvanları koruma konusunda daha hassas olduklarını ve bu konu açıldığında daha kolay konuşabildiklerini ifade etmiştir.

Bu kadar araştırmaya rağmen hayvan istismarının ihbar edilmesi ise otoriteler, harekete geçirmez. Halbuki, yüzeyde “basit” gibi görünen sorunların çoğunun arkasında kronik bir şiddet bulgusu vardır.

Bir yerde istismarın herhangi bir türü varsa, devamı olacak demektir.

Veteriner bulguları

Bir hayvanın istismar edildiğini veteriner hekimlerin anlaması kolayca mümkündür. Bir hayvanın “yataktan düşmesi” ya da “tekmelendiği” arasındaki farkı veterinerler basit bir muayene ile anlayabilmektedirler.