Bir köpeğe dokunmadan önce beden dilini iyi okumalı, onu asla zorlamamalı ve bu haklarına saygı duymak zorundayız. The Bark‘a bununla ilgili bir anısını anlatan Shirley Zindler’a kulak verin.
İyi huylu köpekler bazen neden ısırır?
Düşünün: Asansörde tek başınasınız ve son derece iri bir adam biniyor. Kapı kapanıyor ve o adam size yaklaşıyor ve bütün vücudunuza dokunmaya başlıyor.
Ne yaparsınız? Dur mu dersiniz? Çığlık mı atarsınız? Mücadele mi edersiniz?
Korkutucu, değil mi?
Yakın zamanda bir apartmanda bir köpeğin havladığına ve insanlara hırladığına dair bir telefon aldım. Apartmana vardığımda küçük boyda, melez bir köpekle karşılaştım. Belliydi ki, birinin yavrusuydu ve çok korkmuştu.
Yanıma yaklaşmıyordu ve tatlı tatlı konuşmanın veya ödüllerin ise yaramayacağı belliydi. Onu kenara sıkıştırmam, dişlerinden kendimi korumam ve kafasından bir tasma geçirmem gerekiyordu. Biraz sakinleştikten sonra, beraber kamyonetime yürüdük.
Tam üzerinde mikroçip var mı diye bakmak üzereyken, yanımızdan geçen bir adam, şimdilik Fluffy diyeceğim köpeğe doğru yürüyüp, sevmek için uzandı.
İlgili yazı: Köpekler gülümser mi?
Fluffy’nin vücut dili “benden uzak dur, beni korkutuyorsun; bana alan tanımazsan seni ısıracağım” diye bağırıyordu.
Adam ise yaklaşmaya devam ediyordu ve ben “lütfen dokunmayın, ısırabilir çok kormuş durumda” dedim.
Fakat adamın cevabı “köpeklerle aram iyidir benim” oldu ve tabii ben bu durumda adamın eğer köpeklerle arası iyi olsa bu köpeğin korktuğunu anlayacağını ve daha fazla yaklaşırsa onu ısıracağını anlamış olması gerekir diye düşünüyordum.
Eğer adamın uzaklaşmasını sağlayamazsam, köpeğin onun ısıracağını ve ısırmış olduğuna dair rapor yazmam gerekeceğini adım gibi biliyordum.
Sonra ne oldu?
Sonunda adamı durdurmayı başardım ama benimle tartıştı. Ona göre, ben gereksiz bir müdahalede bulunmuştum.
Yavaşça ve nazikçe köpekte mikroçip olup olmadığını anlamak için tarama yaptım, onu güzel bir battaniyeye sarıp yanıma aldım. Görebiliyordum ki, kötü bir köpek değildi, sadece kaybolmuş ve korkmuş bir köpekti, eğer yabancılar pervasızca davranırsa ısırabilecek bir köpekti.
Mikroçip sağolsun, sahibine onu kısa bir zamanda teslim edebildim ve gereksiz bir ısırma vakası yaşamamış olduk.
Yakın zamanda barınağımızdaki sahiplendirme etkinliklerinden birinde benzer bir vaka daha yaşandı. Oldukça tatlı, 6 aylık bir Border Collie kırması yavrumuz sahiplendirilmeyi bekliyordu ve ilk kez bu tip bir etkinliğe katılıyordu.
Sürekli kuyruğunu sallayıp, insanlara yaklaşıp, üstündeki ilgiye bayılan çok şeker bir köpekti. Arkamı bir saniyeliğini dönmüştüm ki, köpeğin tasmanın ucunda çırpındığını ve kaçmaya çalıştığını ama bu sırada bir adamın onu kenara sıkıştırarak sevmeye çalıştığını gördüm.
Panik halinde köpeğe baktım ve adama dedim ki “Beyefendi, bu köpeğin ilk etkinliği, lütfen biraz bekleyip onun size gelmesine izin verin”.
Şaşırtıcı bir şekilde, adam üstüne gitmeye devam etti, her ne kadar köpek korku içinde uzaklaşmaya çalışıyor olsa da. Ancak iki kez ve sertçe uyardıktan sonra uzaklaştı ama bana kötü bir bakış attı önce.
Köpekten hiç anlamayan bir insanın bile, bu yavrunun sevilmek istemediğin anlaması gerekirdi. Bu son derece sosyal köpeğin tek beklediği iki saniyelik bir tanışma anıydı, zaten kucağına kendiliğinden gelecekti.
Ama adam ona bu özgürlüğü bile verememişti.
Köpekler müthiş varlıklar, çok tatlılar ve dokunmak da harika. Köpekler ile çalışıyorum.
Kendi köpeklerim dışında, geçici yuva olduğum yetişkin ve yavru bir sürü köpeğim var. Onlara sarılmaktan, dokunmaktan ve onları okşamaktan bir ömür sıkılmam.
Ama köpeğin rahat olup olmadığını anlamak için onlara çok kısa bir müddet vermemiz ve bize vücut dilleri ile söylediklerini dinlememiz gerekir.
Eminim sizlerin de benzer deneyimleriniz olmuştur. Sizlerin de ısrarcı insanların mağduru olan köpekler ile ilgili deneyimleri varsa, lütfen bizimle paylaşın.